“ความวิตกกังวลสูงมาก” ดิแอซกล่าว “เราไม่รู้ด้วยซ้ำว่าล็อคคืออะไร เราคิดว่ามันจะคงอยู่แค่สองสัปดาห์เท่านั้น ฉันมาจากฟิลิปปินส์ โค้ชของฉันมาจากกวมและจีน เราไม่รู้จักใครในมาเลเซีย”

ในไม่ช้ามันก็ชัดเจนว่าโตเกียวเกมส์จะต้องถูกเลื่อนออกไป “เพิ่มอีก 12 เดือนสำหรับฉัน [ในการฝึกซ้อม]… ฉันรู้สึกเหมือนว่าฉันทำไม่ได้” ดิแอซกล่าว

“เมื่อฉันพูดคุยกับนักจิตวิทยาการกีฬา ฉันรู้สึกอยากร้องไห้และบอกพวกเขาว่าฉันรู้สึกอย่างไร พวกเขาแค่บอกว่าใช้เวลาไปวันๆ ควบคุมสิ่งที่ฉันควบคุมได้เพราะฉันควบคุมอย่างอื่นไม่ได้”

ฤดูร้อนปีถัดมาทุกอย่างก็คุ้มค่า“ฉันรู้แล้วว่าฉันจะชนะ – ฉันคาดหวังไว้” ดิแอซกล่าว “คุณต้องเรียกร้องก่อนที่จะแสดง ฉันต้องเชื่อว่าฉันทำได้ “ตอนที่ฉันเข้าร่วมการแข่งขัน ฉันชอบ: ‘นี่คือวันของฉัน ฉันเชื่อในพระเจ้า ฉันเชื่อในทีมของฉัน สิ่งสุดท้ายคือ ฉันแค่ต้องเชื่อมั่นในตัวเอง’”

เมื่อเธอกลับบ้านจากประเทศญี่ปุ่นพร้อมกับเหรียญทองโอลิมปิกครั้งแรกในประเทศของเธอ เธอได้รับการแสดงความยินดีจากประธานาธิบดีคนเดิมที่เธอถูกกล่าวหาว่าวางแผนต่อต้าน เมื่อดูเตอร์เตพูดกับเธอ เขาไม่ได้กล่าวถึงข้อกล่าวหาดังกล่าวอย่างชัดเจน แต่เขาสนับสนุนให้ดิแอซ “ปล่อยให้อดีตผ่านไป”

ดิแอซกล่าวเสริมว่า: “มีวิดีโอคอลเกิดขึ้น หลังจากนั้น เราพบเขาที่พระราชวัง [มาลากานัง] เรามีความสุข และฉันคิดว่าทุกคนมีความสุขกับความสำเร็จของนักกีฬาชาวฟิลิปปินส์ในโอลิมปิกที่โตเกียว”

การอ้างสิทธิ์สมคบคิดเพื่อขับไล่ดูเตอร์เตไม่เคยได้รับการพิสูจน์ เขายังคงอยู่ในอำนาจ แม้ว่าเขาจะไม่มีสิทธิ์ลงสมัครรับเลือกตั้งประธานาธิบดีของเดือนพฤษภาคม เนื่องจากรัฐธรรมนูญห้ามไม่ให้เขาดำรงตำแหน่งเป็นสมัยที่ 2 แต่ปัจจุบัน Sara ลูกสาวของเขาเป็นรองประธานาธิบดี ผู้สมัครชิงตำแหน่งประธานาธิบดีชั้นนำคือบุตรชายของเฟอร์ดินานด์ มาร์กอส เผด็จการผู้โหดเหี้ยมซึ่งถูกปลดออกจากอำนาจในปี 2529

การนำเสนอแบบสั้นเส้นสีเทา

ดิแอซยอมรับว่าไม่มีสิ่งใดสามารถเตรียมเธอหรือคู่หมั้นและโค้ชของนารันโจได้เลย ว่าชีวิตของพวกเขาจะเปลี่ยนไปอย่างไร

เธอกลายเป็นวีรบุรุษของชาติในชั่วข้ามคืน นอกจากนี้ เธอยังได้รับรางวัลอันหล่อเหลาจากรัฐบาลฟิลิปปินส์ กฎหมายที่ผ่านโดยฝ่ายบริหารก่อนหน้านี้รับประกัน 10 ล้าน PHP (ประมาณ 150,000 ปอนด์) แก่ชาวฟิลิปปินส์ที่คว้าเหรียญทองโอลิมปิกกลับบ้าน

• “การแข่งขันคือวันจันทร์ แพ้เพราะผมชนะในวันเสาร์” ดิแอซกล่าว “ฉันรู้สึกเหมือนอยู่ในก้อนเมฆในห้าวันนี้
• ฉันชอบ: ‘นี่เรื่องจริงหรือนี่คือความจริง? ฉันเป็นผู้ชนะเลิศเหรียญทองคนแรก? ฉัน? ว้าว… แค่ ว้าว”

ข้อตกลงการรับรองครั้งใหญ่กำลังรออยู่ และโปรไฟล์สาธารณะของเธอก็พุ่งสูงขึ้นตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา เธอปรากฏตัวในโฆษณาทางทีวี แคมเปญโซเชียลมีเดีย และบนบิลบอร์ด ในปี 2564 ที่ทำการไปรษณีย์ฟิลิปปินส์ให้เกียรติเธอด้วยชุดแสตมป์ของเธอเอง

และด้วยแพลตฟอร์มที่เธอมีในตอนนี้ ดิแอซตั้งใจที่จะช่วยทำลายอุปสรรคและสร้างแรงบันดาลใจให้เด็กสาวคนอื่นๆ ไล่ตามความฝัน

“ฉันโตมากับความไม่มั่นใจในตัวเองเพราะฉันเริ่มเล่นกีฬา” เธอกล่าว “มีความคิดเกี่ยวกับผู้หญิง เป็นแบบแผน ดังนั้น เป็นการดีที่ผู้หญิงจะมีใครสักคน [แตกต่าง] ให้มองหา

“พวกเขามีคนที่ต้องมองและพูดว่า: ‘พี่ใหญ่ไฮดี้ทำมัน ฉันก็ทำได้เช่นกัน'”

---

อ่านบทความข่าวสารอื่น ๆ เพิ่มเติมได้ที่ virdelldrilling.com อัพเดตทุกสัปดาห์